สารลดแรงตึงผิวแบ่งออกเป็นสี่ประเภทหลัก

สารลดแรงตึงผิวแบบประจุลบ - มีประจุลบและมักใช้ในผลิตภัณฑ์ทำความสะอาด เช่น น้ำยาซักผ้า น้ำยาล้างจาน และแชมพู ตัวอย่างของสารลดแรงตึงผิวชนิดประจุลบรวมถึงโซเดียม ลอริล ซัลเฟต และโซเดียม ลอเรต ซัลเฟต

สารลดแรงตึงผิวชนิดประจุบวก - มีประจุบวกและมักใช้เป็นสารต้านแบคทีเรียในผลิตภัณฑ์ทำความสะอาด น้ำยาปรับผ้านุ่ม และครีมนวดผม ตัวอย่างของสารลดแรงตึงผิวชนิดประจุบวกรวมถึงเบนซาลโคเนียมคลอไรด์และเซทิลไตรเมทิลแอมโมเนียมโบรไมด์

สารลดแรงตึงผิวแบบไม่มีประจุ - ไม่มีค่าใช้จ่ายและมักใช้ในผลิตภัณฑ์ดูแลส่วนบุคคล เช่น น้ำยาทำความสะอาดผิวหน้าและครีมอาบน้ำ ตัวอย่างของสารลดแรงตึงผิวแบบไม่มีไอออนรวมถึงโพลีซอร์เบต 20 และโพลีเอทิลีนไกลคอล

สารลดแรงตึงผิวชนิดแอมโฟเทอริก - มีทั้งประจุบวกและลบ และมักใช้ในผลิตภัณฑ์ดูแลส่วนบุคคลเพื่อคุณสมบัติในการทำความสะอาดอย่างอ่อนโยน ตัวอย่างของสารลดแรงตึงผิวแบบแอมโฟเทอริก ได้แก่ โคคามิโดโพรพิลเบทาอีนและดิโซดิว

การจัดเก็บเอทานอลเอมีน

ต่อไป :

โพแทสเซียมคาร์บอเนต: ผู้เล่นอเนกประสงค์ในผลิตภัณฑ์เคมี

ข่าวที่เกี่ยวข้อง